In een intieme vallei, op 1.500 meter hoogte, is een van de meest authentieke bergdorpen van Oostenrijk te vinden: Niederthai. Een heerlijke plek om te sneeuwwandelen of om de beginselen van het skiën onder de knie te krijgen. Hier werkt SNP Natuureizen al jaren samen met Hotel Falknerhof, een hotel dat natuurbeleving en lekker eten hoog in het vaandel heeft staan.
Hotel Falknerhof ligt in het Tirools bergdorp op een plateau in een van de zijdalen van het bekende Ötztal. Het is de ideale uitvalsbasis om al langlaufend, sneeuwschoenwandelend of alpine skiënd het gebied te verkennen. Een heerlijk gevarieerde wintersportvakantie, omgeven door vele drieduizenders en te gast in een uitstekend hotel.
Een persoonlijke benadering, lekker eten en natuurbeleving, dat zijn de zaken waar Peter en Steffie Falkner van hotel Falknerhof voor staan. Over de natuurbeleving bij hun gasten hoeft het tweetal zich in elk geval geen zorgen te maken, want Falknerhof staat in een van de rustigste en meest intieme valleien van Tirol.
En als zelfs de Fransen op je hotel afkomen vanwege het lekkere eten, weet je dat het ook met je keuken wel goed zit. Door zijn hoogte en ligging is hotel Falknerhof een ideaal uitgangspunt voor sneeuwwandelingen en langlauf-excursies. Wie alleen wil, gaat alleen, wie liever meegaat met de gegidste sneeuwschoenwandelingen vanuit het hotel, sluit zich aan bij een groep.
Peter Falkners vrouw, de van oorsprong Zuid-Duitse Steffie, werd achttien jaar geleden verliefd op het prachtige bergdorp Niederthai, vestigde zich hier en werd vervolgens verliefd op haar toekomstige man Peter. Samen konden ze voortborduren op het familiebedrijf dat opa Falkner vijftig jaar geleden was begonnen.
‘We zijn niet roomser dan de paus, maar we letten er wel goed op, vooral voor de kwaliteit’
Peter is de eerste Falkner die er geen boerenbedrijf meer naast heeft. Maar zijn oude vaardigheden is hij allerminst verloren. Hoogstpersoonlijk zoekt hij bij de boer uit het dorp het vee uit voor de slacht. Ook het uitbenen doet hij helemaal zelf, want er is geen personeel meer te vinden dat dat nog heeft geleerd op de opleiding. Ook andere etenswaren kopen Peter en Steffie het liefst lokaal in. Peter: ‘We zijn niet roomser dan de paus, maar we letten er wel goed op, vooral voor de kwaliteit. Zo betalen we € 7,50 voor een kip aan de boer, maar dan weten we wel precies wat we in huis halen’. En het voortreffelijke assortiment Lechtaler kazen (met huisgemaakte chutneys!) na het avondeten komt evenmin van ver.
Maar de grootste liefde van Peter en Steffie is het buitenleven. Als het maar even kan, proberen ze een paar uurtjes met de tourski de berg op te gaan. Want daar voelen ze zich het gelukkigst. En het is precies dít gevoel dat ze ook aan hun gasten willen meegeven. Het is dan ook niet voor niets dat ze beiden gediplomeerd wandelgids zijn.
Elke week mogen de gasten mee met een viertal georganiseerde sneeuwwandelexcursies; tochten van verschillende zwaarte, die wat worden aangepast aan het niveau van de deelnemers. En hoewel Peter en Steffie zelf graag gidsen, komt het ook voor dat ze Karl-Heinz inhuren.
Na het ontbijt verzamelt zich een clubje van vijf wandelaars op de stoep van het hotel. De meesten spreken Frans. Een stel uit de Elzas dat nog zonder sneeuwschoenen is, wordt door Karl-Heinz naar de kelder meegenomen voor een paar schoenen van het hotel. De toespraak voor vertrek houdt hij kort: ‘Vandaag gaan we naar Brand, dat is bijna 800 meter klimmen. Het is de zwaarste sneeuwwandeltocht uit het programma.
Helaas is de weersverwachting niet zo goed, we moeten boven maar zien hoe ver we komen.’ Onderweg blijkt het groepje behoorlijk ervaren te zijn en laat zicht niet tegenhouden door wat lichte sneeuwval. Door een prachtig besneeuwd lariksbos stijgt het langzaam over een steeds dikker wordend sneeuwdek. Tot tweeduizend meter, waar de eerste alpendennen de naderende boomgrens al aankondigen.
‘Kijk, gemzen, een heleboel, daar op de helling!’
Na een korte theepauze worden ook de laatste hoogtemeters geslecht. Bij het monument voor de ‘Bergfreund’, een grote steen (op 2.283 meter) ter ere van een berglievende dorpsbewoner die de Brand meer dan vijfhonderd keer heeft beklommen, keert Karl-Heinz om voor de terugweg. Niet ver voor het hotel blijft de gids plotseling staan. Hij begint hevig met zijn armen te molenwieken, ten teken dat iedereen snel dichterbij moet komen. ‘Kijk, gemzen, een heleboel, daar op de helling! Als ze zo ver naar beneden komen, kunnen we nog veel meer sneeuw verwachten.’ En inderdaad, als de gasten die avond aan het diner verschijnen, sneeuwt het inmiddels hard buiten.
Bekijk hier alle informatie en de beschikbaarheid > Hotel Falknerhof
Eigenaar van Reisschrijvers Media en online publisher van Mountainreporters, OutdoorDichtbij, Alpenweerman en SnowRepublic. Gedreven zeiler, bergwandelaar en skiër met een passie voor oceanen en bergen.
