Van Chamonix naar Zermatt op ski's

Freestyleskiester Katrien Aerts en ze deelt af en toe haar avonturen met ons. Lees hieronder over de toeskitocht die ze maakte van Chamonix naar Zermatt. Maar kom eerst in de stemming met dit geweldige videoverslag:

Chamonix en Zermatt, zijn beide mythische dorpjes in de Alpen, de éne heeft de Mont Blanc, de andere de Matterhorn. Massa’s skiërs en klimmers worden er door aangetrokken. De Haute Route is de verbinding tussen de twee, dwars door de bergen, je kan dat in de zomer doen als wandelaar, maar het is ook in de winter mogelijk met toerski’s.

Op dinsdag 20 maart begonnen wij er aan met onze groep: Bart Waegeman, Wim Daniëls, Vincent Clerinx, mijn vriend Taco en ik. We werden begeleid door onze gids Benjamin. Zes dagen zouden we van hut naar hut trekken, alles wat we nodig hadden voor de week ging mee op onze rug. Voor vertrek heb ik 10 keer in- en uitgepakt, om alles zo licht mogelijk te houden, maar toch niks te vergeten!

Dag 1: Argentière – Cabane Albert I

Afstand: 10,6 km. Tijd: 4u40.  Hm: 730m. Dm: 1056m

We vertrekken beneden in Argentière, en het vertrek is misschien nog wel het gemakkelijkste! We mogen beginnen met de lift naar de top van de Grand Montets. Daar is eigenlijk het echte vertrek. We beginnen met een klein stukje afdalen, over de gletsjer de Rognons en de gletsjer van Argentière, de sneeuw is super. Het heeft de voorbije dagen gesneeuwd en vandaag is de eerste dag dat de zon weer doorbreekt. Na een beetje afdalen is het tijd om de vellen onder de ski’s te plakken en te (beginnen) stijgen. We moeten Col de Passon over. We kunnen toeren tot aan de voet van de col, daarna wordt het te steil en moet het verder op de stijgijzers, de ski’s op de rugzak.

Na een beetje afdalen is het tijd om de vellen onder de ski’s te plakken en te stijgen

Eens over de col kunnen we ons weer laten glijden op de ski’s, we traverseren ‘glacier du tour’ tot aan onze hut voor de eerste nacht: Cabane Albert I, een mooie hut en we hebben ze helemaal voor ons alleen, er is geen enkele andere groep in deze hut. Deze eerste dag was eigenlijk een dag om op te warmen, nog geen grote afstanden of veel hoogtemeters, toch had ik het fysiek redelijk zwaar en was ik een beetje zenuwachtig over wat nog moest komen!

Dag 2: Albert I – Bon Abris (Champex)

Afstand: 18,2km. Tijd: 6u40. Hm: 921m. Dm: 2260m

We vertrekken aan Albert I met veel wind en na 100m heeft Taco al materiaalpech. Zijn vellen plakken blijkbaar niet zo goed als het heel koud is en lossen direct. Gelukkig hebben we reserve vellen bij en kan hij die opplakken. De rest staat kou te lijden in de wind. Toch kunnen we snel verder en gaat de wind een beetje liggen.

de gids vindt het te gevaarlijk liggen en dus houden we halt iets onder de top

We trekken richting Col superieur du Tour, het grootste deel hiervan geraken we omhoog met de ski’s, enkel de laatste meters moeten we even (gewoon) klimmen. Na de col willen we eigenlijk naar de top van Aiguille du Tour, maar de gids vindt het te gevaarlijk liggen en dus houden we halt iets onder de top.

Dan maar de vellen eraf en skiën over het plateau van Trient richting Col des Ecandies. Dit is weer een leuke, stijgijzers aan, ski’s op de rugzak. Er hangt een vaste touw in deze couloir, waar we ons kunnen aan beveiligen.

het enige wat ik kan doen rusten en hopen dat het morgenvroeg beter gaat

Na de klim is het enkel nog een lange afdaling naar Cabane Bon Abris. In deze afdaling maak ik een serieuze val, mijn ski’s gaan niet uit en ik krijg een pijnscheut in mijn knie. Mijn eerste gedachte is: “Shit! De trip is gedaan voor mij!”. Ik sta enkele minuten te bekomen en de pijn trekt toch een beetje weg, dan maar rustig verder skiën. Dat gaat, maar ik voel mijn knie ‘bonken’. De Cabane is gelukkig niet ver meer, eens daar aangekomen, is het enige wat ik kan doen rusten en hopen dat het morgenvroeg beter gaat. Maar er is twijfel in mijn hoofd. Deze Cabane is helemaal beneden in de vallei en dus redelijk in de bewoonde wereld. We hebben zelfs bereik en wifi hier, iets wat we de rest van de week niet meer zullen hebben. Fysiek ging deze dag wel beter als gisteren. We hebben meer afstand afgelegd, maar het voelde minder zwaar aan.

Dag 3: Bon Abris – Prafleuri

Afstand: 20,9km. Tijd: 5u30. Hm: 1532m. Dm: 1500m

Bij het opstaan is mijn knie helemaal stijf, ik hoop dat met het stappen alles goed opgewarmd geraakt en dat het lukt. We beginnen met een half uurtje klimmen richting een parking, daar hebben we een taxi, voor de transfer naar Verbier, waar we weer verder kunnen met de ski’s. De eerste 100m zijn een ramp, ik heb echt pijn, pijn die ik geen ganse dag zou kunnen verbijten. Ik zit compleet in de knoop in mijn hoofd. Moet ik stoppen in Verbier? Zou ik toch proberen verder te gaan? Maar wat als het dan niet lukt? Breng ik de groep in de problemen? In Verbier kan ik stoppen, eens we daar de col over zijn, zijn we terug ‘in the middle of nowhere’ en is het veel moeilijker weg te geraken. Ik zeg niet veel tegen niemand, maar in mijn hoofd is het echt chaos! Ik probeer mijn binding in een iets andere positie te zetten en jawel zo heb ik al minder pijn.

De eerste 100m zijn een ramp, ik heb echt pijn, pijn die ik geen ganse dag zou kunnen verbijten

Als ik aan de taxi aankom zie ik het weer iets beter in. Als we in Verbier zijn, hebben we even de tijd om wat eten en drinken in te slaan. Ik loop snel een apotheker binnen en ga tape kopen. Ik tape mijn knie in en dat geeft een veel stabieler gevoel. Ik zie het weer helemaal zitten! In Verbier nemen we enkele liften naar boven en dan kunnen we skiën tot aan de voet van Col de Chaux. Hier leggen we onze vellen op en kunnen we aan het hoofddeel van de dag beginnen! Tijdens het naar omhoog gaan bij Col de Chaux, geraakt mijn knie goed opgewarmd en zijn mijn twijfels definitief weg, het valt wel mee, ik ga Zermatt wel halen! Na Col de Chaux volgt nog Col de Momin en klimmen we met de stijgijzers naar de top van Rosa Blanche. Daarna is het afdalen naar Cabane Prafleuri.

Lees verder over dag vier, vijf en zes op de website van Katrien