Over Sint-bernards en andere reddingshonden

De Sint-bernardshond staat al eeuwenlang symbool als de reddingshond van de bergen. Tegenwoordig worden er andere rassen voor ingezet, maar de Sint-bernard blijft symbool staan voor de enige echte reddingshond. Hoe is dat eigenlijk zo gekomen? Al sinds de elfde eeuw wonen er monniken op de als gevaarlijk te boek staande Sint-Bernhardpas tussen Italië en Zwitserland.

Als er mensen in nood waren stuurden de monniken de kortharige Sint-bernardshonden de bergen in om ze te redden. Dat deden de honden door op de slachtoffers te gaan liggen en ze zodoende warm te houden. Vervolgens keerde een andere hond terug om de hulpdiensten te waarschuwen.

Veertig mensen gered

De meest bekende is sint-bernardshond is “Barry” die maar liefst veertig mensen zou hebben gered. Hij leefde van 1800-1814 en werd dus maar liefst veertien jaar. Dat is erg oud voor een Sint-bernard, die een gemiddelde levensverwachting van tien jaar hebben. Het bekende vaatje om de nek van de honden is overigens een mooi verhaal. In het tonnetje zou namelijk, volgens de overlevering, sterke drank hebben gezeten die de ongelukkige reizigers weer een beetje op de been zou helpen.

Volgens diezelfde overlevering zou Barry zelfs een klein jongetje hebben gered door ‘m op z’n rug te vervoeren…In het klooster is nog altijd een nazaat van Barry te vinden die ook Barry heet. In de voorbije eeuwen schat men dat het ras meer dan 2000 mensen heeft gered. De echte Barry is opgezet en te zien in een museum in Bern, Zwitserland:

Hoe zit het nou met dat tonnetje?

Veel mensen kennen de Sint-bernard met het kenmerkende tonnetje of kruikje om z’n nek. Maar hoe zit dat nou? Werd dit tonnetje echt gebruikt en zat er echt drank (brandewijn) in? Ik zal je uit de droom helpen: dit is een mythe, een verzinsel. Immers, alcohol zorgt er juist voor dat de bloedvaten verwijden en dat zou betekenen dat de slachtoffers juist eerder zouden afkoelen en dus eerder overlijden.

Wanneer het tonnetje voor het eerst opduikt in de geschiedenis is niet helemaal zeker, maar het wordt toegeschreven aan een jonge kunstenaar die een schilderij maakte met daarop de Sint-bernardshond. Daarop schilderde hij ook het kenmerkende tonnetje. Sindsdien is het tonnetje voor altijd verbonden met de Sint-bernard.

Bijna niet meer gebruikt

Tegenwoordig worden er bijna geen Sint-bernardshonden meer gebruikt voor het redden van mensen en worden er andersoortige honden en rassen ingezet. De monniken fokken momenteel nog steeds met Sint-bernards, maar ze hebben moeite om het hoofd boven water te houden.

Hoe reddingshonden nog steeds mensen redden

Vandaag de dag worden er nog steeds honden opgeleid als reddingshonden om mensen uit de sneeuw te redden. Het moeten -natuurlijk- kerngezonde honden zijn, die goed luisteren en zeer goed kunnen ruiken en graven. Echte reddingshonden kunnen door vele meters sneeuw nóg mensen ruiken. Daarnaast moeten het vooral geen bange honden zijn, want ze moeten hun werk op lastige, vaak onbereikbare plekken durven doen. Of ze worden uit een helikopter gehangen….

De collega’s van Wintersporters hadden de eer om mee te mogen doen bij een oefening van de reddingshonden

Je kunt ze nog tegenkomen…

Op sommige plekken in de sneeuw kun je nog -hoe toeristisch!- Sint Bernards tegenkomen. Zo kun je ermee op de foto in het Franse Chatel; in La Rosière (ook Frankrijk, op de grens met Italië bij de Kleine Sint-Bernhardpas) worden ook nog Sint-bernardshonden gehouden, vlak bij de piste waar ook een hele groot Sint-bernardbeeld staat.

---

BEKIJK OOK EENS ONZE SKILIFT-VRAGEN, ALLES WAT JE ALTIJD AL WILDE WETEN..

---

Bron: Wikipedia | Hoofdfoto: Mozart, Saskia Smulders

LEESTIPS VAN DE REDACTIE