Sint-Bernards redden niet alleen in de sneeuw

De Sint-Bernardshond staat al eeuwenlang symbool als de reddingshond van de bergen. Regelmatige bezoekers van Snowrepublic weten dat ik een zwak heb voor deze honden omdat ik zelf lange tijd in het bezit geweest van zo’n lobbes met de naam Mozart. Maar, wat ik niet wist is dat de Sint-Bernard méér is dan dat symbool voor het redden van mensen in de sneeuw. Ze hebben namelijk onlangs een nieuwe baan gekregen.

Mozart (met ’t tonnetje) | Foto: Saskia Smulders

De geschiedenis

Even je geheugen opfrissen. Al sinds de elfde eeuw wonen er monniken op de als gevaarlijk te boek staande Sint-Bernhardpas tussen Italië en Zwitserland. Als er mensen in nood waren stuurden de monniken de kortharige Sint-Bernardshonden de bergen in om ze te redden. Dat deden de honden door op de slachtoffers te gaan liggen en ze zodoende warm te houden. Vervolgens keerde een andere hond terug om de hulpdiensten te waarschuwen.

Niet meer gebruikt

Vandaag de dag worden er nog steeds honden ingezet bij het zoeken naar slachtoffers bij een lawine. Het zijn alleen niet meer de lobbessen van wel eer. De reden daarvoor is dat ze simpelweg te zwaar zijn. Vaak worden er via de helikopter hulpdiensten ingevlogen en dan past een hond van 80 kg of meer niet. Daarom worden er lichtere hondensoorten ingezet die het werk net zo goed kunnen doen.

De Sint-Bernard werkloos?

Doordat Sint-Bernards niet meer nodig zijn om mensen te redden werden ze lange tijd door de monniken gefokt voor de toeristen. Maar het kostte ze moeite om het hoofd boven water te houden. Nu hebben de Sint-bernards een nieuwe bestemming gevonden. Ze worden door de Barry Foundation nu ingezet als hulp honden bij mensen met een stoornis in het autismespectrum en bij mensen met een psychosomatisch trauma. Zeg nou zelf? Zulke wollige, kleine teddyberen zijn toch super aandoenlijk? In onderstaande filmpje wordt dat mooi duidelijk gemaakt: