Reisverslag Zwitserland: de november sneeuwbom in Wallis

Reisverslag Zwitserland: de november sneeuwbom in Wallis

Een wintersport reisverhaal van Aimee en RP

In de voorspellingen gaat er een sneeuwbom vallen. In de regio Monte Rosa, Zermatt en Saas Fee. Aangezien Monte Rosa nog niet open is buiten de weekend dagen en het juist op maandag en dinsdag mooi zou moeten worden, kiezen we voor Saas Fee. Saas Fee ligt hoog, op 1800 meter en het gebied gaat tot ruim 3500 meter, dus is sneeuwzeker.

Van de regen in de drup

Moet er alleen niet teveel sneeuw cq regen vallen. Als wij op zaterdagavond aan komen rijden in Stalden, blijkt de weg naar Saas Fee dicht vanwege lawinegevaar! Het heeft dan al een meter gesneeuwd, de sneeuw is onder de 2000 meter overgegaan in regen en dat levert gevaar op. Snel plan B richting Täsch (bij Zermatt), want we moeten natuurlijk wel een plek vinden voor onze camper om te kunnen overnachten. In Täsch vinden we snel een plekje en we besluiten de volgende ochtend af te wachten wat te doen. Zermatt of Saas Fee? Intussen regent het maar door.

De volgende ochtend regent het nog steeds, blijkt het skigebied van Saas Fee dicht en heeft Zermatt maar twee pistes open. De weg naar Saas is gelukkig wel weer open. Om nou voor twee pistes 87 Franken de neus neer te tellen zien we niet zo zitten. Daarnaast is het lawinegevaar nog steeds zeer hoog, dus we besluiten vandaag beneden in het dal te blijven en wat in het dorp rond te lopen.

Dorp Zermatt

We nemen het treintje vanuit Täsch omhoog en lopen Zermatt in. De anders zo drukke Bahnhofstrasse is uitgestorven, maar dat is maar goed ook voor de temperatuur van onze creditcards. RP staat al met zijn neus op de ramen van de horloge winkels en Aimee bij de Mammut winkel. We lopen door richting oud-Zermatt waar nog kleine oude huisjes staan en de kenmerkende hutten op palen met grote platte stenen. Vroeger zat daar hooi en ander proviand in en die stenen zorgden ervoor dat de ratten er niet bij konden. Heden ten dage staat er vooral bouwmateriaal en fietsen in. Want elke Zermatter heeft tegenwoordig een dikke E-mountainbike.

We bekijken ook nog de indrukwekkende begraafplaats voor bergbeklimmers voordat we gelukkig een tentje open vinden in de Bahnhofstrasse voor cappuccino en lunch. Hadden we toch bijna de Mc Donalds in gemoeten…

Lees hier alle verhalen en artikelen over Wintersport in Zermatt

Na de lunch nemen we het treintje terug, stappen we in onze Sprinter en rijden naar Saas Fee. Ritje van 45 minuten. Onderweg komen we langs St Niklaus. Altijd gedacht dat Sinterklaas in Spanje woonde, maar we komen er nu achter dat hij kennelijk ook een Zwitserse verblijfsvergunning heeft en gewoon een eigen dorp!

Verderop blijkt de weg naar Saas inderdaad weer open en vanuit Stalden rijden we weer omhoog. In Saas vinden we een camperplaats achter het reusachtige parkeergebouw want ook Saas Fee is autovrij.

Dorp Saas Fee

In Saas Fee lopen we ook het dorp in. Dit dorp is zo mogelijk nog meer uitgestorven dan Zermatt. Het is duidelijk voorseizoen. Ook op 1800 meter blijkt het te regenen en ondanks dat Saas Fee een schattig, autovrij dorp is maakt dat het allemaal niet echt gezelliger. Gelukkig vinden we een ontzettend leuk restaurantje dat wel open is: La Ferme. We zijn tenslotte in Zwitserland dus we eten een heerlijke kaasfondue met een Schlümli Pflumli toe.

We komen echter om te skiën dus we hopen dat morgen de boel opengaat en die regen eens ophoudt. Op zich betekent regen ook dat het boven sneeuwt, maar het is echt nog steeds een paar graden boven nul op 1800 meter, dus dat betekent dat we heel erg hoog moeten morgen. De volgende ochtend horen we een enorm gedoe: heli’s vliegen af en aan en overal het geknal van lawinebommen. En het nieuws op de website: Skigebied nog steeds dicht. Meteen met Edwin van Snowrepublic gebeld en geregeld dat we in Zermatt kunnen skiën, want nog een dag rondhangen: daar hebben we geen zin in!

Lees hier alle verhalen en artikelen over Wintersport in Saas-Fee

Weer terug naar Zermatt!

Drie kwartier later rijden we Täsch weer in, parkeren we de bus en nemen weer het treintje naar boven. Dit keer met ski gear aan! Het is droog en het begint op te klaren. Boven hebben we net de skibus gemist, maar onze poederjeuk is intussen zo hevig dat we geen twintig minuten willen wachten en maar de electrotaxi nemen naar het dalstation van de Matterhornbahn. Zermatt ligt op 1600 meter en je kunt tot 3800 meter skiën. Dat betekent lange afdalingen maar ook een lange zit in de gondel. Je kunt wel in één keer vanuit Zermatt naar Trockener Steg op bijna 3000 meter dus dat is eigenlijk best relaxed.

Eenmaal boven aangekomen bleek de toplift naar de Klein Matterhorn net geopend te zijn, ondanks de wind. Hulde voor de Zermatter Bergbahnen! We stappen in de spiksplinternieuwe gondel naar 3800 meter. Das pas echt serieus hoog. Zelden zo’n luxe gondel gezien, en ondanks de wind hangt hij superstabiel. Boven blijkt de lucht behoorlijk ijl en als we door de tunnel lopen richting de piste voelen we allebei een klein hoofdpijntje opkomen. Die hoofdpijn is echter meteen weg als we op de ski’s stappen en naar beneden glijden. Onze eerste skimeters en meteen op 3800 meter. On top of the world!

Espresso in Cervinia

Dan is het tijd voor verrassing nummer twee: de link naar Cervinia is open. Het is intussen koffietijd en niemand maakt betere cappuccino’s dan de Italianen, dus die halen we dan ook meteen maar even. Aimee weet nog een geheimtip: een heel klein hutje vlak na de splitsing van de piste 7 en 39 in Cervinia dat geen stromend water heeft en elektra vanuit een generator.

Aimee weet nog een geheimtip: een heel klein hutje vlak na de splitsing van de piste 7 en 39 in Cervinia

Super simpel, vijf tafeltjes, maar de allerliefste mensen, de lekkerste koffie en prima eten. De WC is een gat in de grond dus echt alleen voor de hoge nood. Wel goed richten graag!

We doen vervolgens nog een rondje in het gebied van Cervinia, pakken een typische oude Italiaanse kuitenklapper (oude stoeltjeslift) die een berg opgaat waar eigenlijk niet echt een piste is. Maar des te meer poeder, dus des te meer plezier!

Daarna dalen we verder af richting het dorp Cervinia. Vanuit daar is het dan wederom een aardige zit omhoog richting Plateau Rosa op 3500 meter om weer aan de Zermatter kant van het gebied te komen. En twee keer overstappen: de Italianen winnen het misschien qua eten, maar het lift systeem van de Zwitsers is wel echt heel veel beter.

Good old Matterhorn

Vanaf Plateau Rosa is het vervolgens een hele lange afdaling met prachtig uitzicht op de beroemde Matterhorn, die intussen ook helemaal vrij van mist en bewolking is.

Via Schwarzsee nog een klein stukje omhoog met de gondel en vanaf daar glij je helemaal aan de rechterkant van het gebied door het bos naar beneden, tot aan Furi. Daar houdt de piste nu op (voorseizoen) en eindigt een prachtige skidag vol met fijne verrassingen!

Steeple chase (gondel, skibus, trein en onze eigen Sprinter) weer terug naar Saas Fee. Zal het gebied na 4 dagen helemaal dicht geweest te zijn weer open gaan? We keep our fingers crossed!!!

Na weer een heerlijk diner in La Ferme (er was niet veel open in Saas) rollen we onze Sprinter in en genieten van een welverdiende nachtrust onder ons schapenwollen dekbed. Het is nog steeds te warm, we horen nog wat druppels vallen maar de lucht lijkt op te klaren.

Zal het gebied opengaan?

De volgende ochtend gaat de wekker om zeven uur en direct een blik op de website: Spielboden 1 en Felskinn gaan open! Ondertussen zien we wat blauwe lucht door het dakraam, dit belooft een mooie dag te gaan worden. We ontbijten snel, aankleden en aan de wandel.

Het is dinsdag en de skibus zit duidelijk nog in voorseizoen modus: alleen in het weekend dus wij moeten het hele dorp door stiefelen om bij de Spielboden lift te komen. Op zich valt dit best mee en is goed om de spieren los te maken, maar wel uitkijken want vannacht is de temperatuur voor het eerst onder nul gegaan dus er liggen wat ijsplaatjes op de weg.

Na Spielboden nemen we de Felskinn lift naar drieduizend meter en we worden overvallen door de geweldige schoonheid van dit gebied. Waar je ook kijkt: overal vierduizenders! We zien en begrijpen nu ook dat het afknallen van lawines en het veilig maken van het gebied wat tijd heeft gekost.

De pistes liggen vrijwel allemaal onder steile wanden en we zien op veel plekken de lawinekegels als gevolg van het ‘bommen gooien’ van gisteren. De pistes liggen er perfect bij, het zicht is goed en de zon komt lekker door, prima condities dus! Het lawinegevaar is afgenomen van 4 naar 3, nog steeds vrij hoog maar dit geeft wel mogelijkheden in wat minder steil terrein.

Op verkenning in het gebied

We besluiten eerst op verkenning te gaan. We volgen de piste en bekijken waar we eventueel in zouden kunnen stappen. De kaarten (pisteplan en hoogtekaart app) hebben we gisterenavond uitvoerig bestudeerd maar we willen nu ‘live’ zien wat de condities zijn. We skiën helemaal terug naar Saas Fee (de dalafdaling is al open) en stappen weer de Felskinn gondel in. De volgende run gaan we heerlijk mellow off-piste in het gebied rond de Morenia stoeltjeslift en de mogelijkheden zijn hier enorm maar de sneeuw is erg wisselend: soms prima, soms nog wat zwaar en op sommige plakken zelfs hard opgevroren.

Nadat we wederom een paar keer de Felskinn lift hebben genomen zien we dat de Metro Alpine ook open is, dit is een trein door de berg heen naar het Mittelallalin Restaurant, het hoogste draaiende restaurant van Europa. Het is inmiddels lunchtijd en we besluiten de lunch ‘on top of the world’ te genieten.

De ski’s mogen niet mee naar boven want het gletsjer gedeelte is nog niet veilig en we kunnen dus niet vanaf 3500 meter naar beneden skiën. Het uitzicht vanuit het restaurant is echter fenomenaal. In een klein uur ga je volledig rond en kun je dus vanuit je zitpositie de toppen om je heen aanschouwen, echt een aanrader!

Tagesgang

Nadat we de metro weer terug hebben genomen zien we dat de Morenia stoeltjeslift ook open is gegaan. Door de opklaringen en het feit dat het wat kouder is geworden heeft het sneeuwdek wat uit kunnen stralen waardoor de kwaliteit van de poeder beter (droger en zachter) is geworden. Grappig, in november moet je dus al rekening houden met de zogenaamde Tagesgang. Het lijkt inderdaad wel voorjaarsskiën.

Omdat het dinsdag is er natuurlijk weinig volk dus kunnen we lekker onze gang gaan. We krassen hier de berg nog wat verder af voordat we weer de dalafdaling maken. Het is inmiddels 14.45 uur en we hebben nog een lange rit naar Nederland voor de boeg.

We lopen door het mooie Saas Fee terug naar de camperplaats, omkleden en onderweg naar Goppenstein (Lotschental) waar we de autotrein naar Kandersteg pakken. Dit blijft toch altijd een mooie belevenis aan Zwitserland. Na een voorspoedige reis staan we weer in Breukelen, het is een mooi Zwitsers hoog alpien avontuur geweest!

Aftermath:

Het was de bedoeling dat we alleen in het liefelijke Saas Fee zouden gaan skiën, de voormalige ‘Parel van de Alpen’ die omgekat is naar ‘Freie Ferienrepublik Saas Fee’. Door de enorme sneeuwval en het hoge lawinegevaar moesten we uitwijken naar Zermatt met als toetje het Italiaanse Cervinia. Deze combi blijkt goud: het is maar 45 minuten rijden van Saas Fee naar Täsch en vice-versa en de gebieden vullen elkaar mooi aan. Het mythische en mondaine Zermatt met de Matterhorn, het meer losse Cervinia en het liefelijke Saas Fee.

Het mythische en mondaine Zermatt met de Matterhorn, het meer losse Cervinia en het liefelijke Saas Fee

Opvallend overigens was dat Cervinia al helemaal operationeel was in november, tot aan de eettentjes op de piste aan toe. Dit in tegenstelling tot Saas Fee en Zermatt, die wel wat liften en pisten hebben geopend maar waar je moet zoeken om iets te kunnen eten. Daar begint het echte seizoen pas in december. Hoewel het duidelijk voorseizoen was, te warm en met nog regen in het dal hebben de Walliser dorpen ons hun mooiste kanten laten zien, we komen hier zeker weer terug!

Meer informatie

• Alles over vakantie in Zermatt vind je op www.zermatt.ch/en
• Alles over vakantie in Saas-Fee vind je op www.saas-fee.ch/en/

---

Lees hier alle artikelen en verhalen over Wintersport in Zwitserland

---