REISVERSLAG | Verse sneeuwpret in de Zwitserse bergen

REISVERSLAG | Verse sneeuwpret in de Zwitserse bergen
Door Aimee en RP | 18 januari 2021
Wij zijn in Zwitserland vanwege de Laax Open, die vandaag van start gaat. De planning is om eerst een paar dagen in Disentis te skiën, voordat we ons bij de organisatie van Laax Open zouden melden. Er is ons namelijk gevraagd of we een paar dagen eerder konden komen. Vanwege de aangescherpte quarantaine regels voor Nederlanders zou de organisatie namelijk heel veel extra moeten regelen voor ons als wij pas zondag zouden arriveren. Gezien de verwachte sneeuwval hoefden wij daar niet lang over na te denken. Zoals we al in een korte update hebben laten zien, is beloofde berg sneeuw inderdaad gevallen in Graubünden, Zwitserland. Wij geluksvogels vallen daarmee echt met onze neus in de boter.
Toen wij afgelopen donderdagavond in Zwitserland aankwamen, bleek de weg naar Disentis afgesloten vanwege lawinegevaar. We hebben toen noodgedwongen bij een klein stationnetje overnacht. Klinkt heftiger dan het is, want wederom een voordeel van het camperreizen ontdekt. Als je ergens strandt zet je het ding gewoon ergens neer en je gaat slapen.
als de trein niet rijdt in Zwitserland, dan weet je dat er echt veel sneeuw gevallen is
De volgende dag bleek de weg nog steeds dicht en zelfs de trein reed niet. Nou, als de trein niet rijdt in Zwitserland, dan weet je dat er echt veel sneeuw gevallen is. Voor ons was het dus zoeken naar een alternatief, en dat werd Brigels.
Brigels/Breil
Brigels is een klein familie skigebied. Onbekend bij de meeste skiërs, wel een bekend uitwijk gebied voor de locals uit Flims/Laax als het daar te druk is. Het is een vriendelijk gebied met alleen stoeltjes en sleepliften. De combinatie van een sneeuwdump, Corona en het feit dat het sowieso niet een bekend gebied is, maakt dat het er uitgestorven is. Er staan misschien 25 auto’s bij de dallift.
We hebben er een prachtige dag. Vanwege het hoge lawinegevaar kunnen we niet steil skiën, en er lag zoveel sneeuw dat we onszelf op de vlakkere delen een paar volledig vast hebben geskied, maar dat mag de pret niet drukken. De sneeuw is zo fluffy dat we absoluut niet ons best hoeven te doen om face shots te krijgen. Gewoon rechtdoor en de sneeuw vliegt al over je hoofd!
Rond een uurtje of drie houden we het voor gezien. Het is onze eerste skidag sinds september en de benen moeten nog even wennen. We zijn ook benieuwd of intussen de weg naar Disentis al open is. We dalen vanuit Brigels af naar de hoofdweg en rijden richting Disentis, maar de weg blijkt nog steeds dicht. De vriendelijke meneer bij de slagboom vertelt ons wel dat de verwachting is dat de weg rond vijf uur opengaat. We gaan maar in de rij staan, en wachten.
Disentis
En inderdaad, kort na vijven wordt de weg vrij gegeven en kunnen we eindelijk naar Disentis rijden. We vinden een plekje op een parkeerplaats buiten het dorp, betalen parkeergeld tot de volgende ochtend en halen een pizza.
De volgende ochtend is het nog bewolkt, maar op de webcam zien we dat het bovenop de berg zonnig is. Bluebird! We halen onze passen op bij de balie en lopen helemaal om het pand heen naar de ingang van de cabine. Dus vanwege Corona kunnen we niet binnendoor maar we zitten uiteindelijk wel met een aantal mensen in die cabine. Dat is best raar. Maar iedereen draagt braaf een mondmaker. Opvallend trouwens is dat we gedurende de dag zelfs mensen zien skiën met een mondmasker op. Zo’n blauwe papieren masker.
Disentis staat bekend om de prachtige off piste afdalingen, maar het is nog steeds stufe 4. Oppassen dus. Er is flink met bommen gegooid en overal liggen de resten van lawines. Rondom skilift Dadens ligt alles mooi stabiel en het is er niet steil. We nemen deze lift meerdere malen.
Het valleitje is rustig en er liggen zowel links als rechts prachtige veldjes die je zonder te veel risico kunt afstrepen. We zien in de verte andere groepjes andere keuzes maken, steiler, soms zelfs tussen twee lawinekegels door. Gelukkig gaat het allemaal goed, maar wij houden het lekker bij mellow terrein. Veiliger en uiteindelijk hebben wij de tijd van ons leven!
Rond half drie besluiten we nog wat te eten. Dat gaat in Corona tijd anders dan normaal: afhalen en buiten opeten. De wind is intussen opgestoken en het is op het terras echt bizar koud. De BBQ worst is lekker maar het witbiertje bevriest in onze handen!
Normaal zou je lekker binnen gaan zitten maar dat zit er nu niet in. Na deze maaltijd hebben we het zo koud gekregen dat we nog maar één ding willen: naar onze lekkere warme bus! We nemen de prachtige dalafdaling, zetten de standkachel lekker hoog en warmen lekker op.
Laatste dag voor de Laax Open
De volgende ochtend is het half bewolkt en het waait boven op de berg nog steeds stevig. De topliften zijn allemaal dicht, het zicht minder, dus wij besluiten het bos van Disentis, links en rechts van de dalafdaling te gaan verkennen. Om klokslag 9 uur staan wij in de gondel. Zelfs op dit tijdstip is het rustig. Er staan een man of twintig in de gondel, op een zondag.
Vanuit de lift zien we een off piste afdaling die links langs de cabinebaan naar het dorp loopt en we spreken twee locals aan of ze deze afdaling kennen. Beetje inside info is altijd handig tenslotte. Het blijkt een super leuke afdaling door het bos. Voor ons is het de bekende derde dag dus onze benen zijn wat zwaar. Maar de afdaling is super leuk en zonder kleerscheuren komen we weer beneden aan.
Vanuit de cabine zien we ook een leuke variant aan de rechterkant van de lift. De instap daarvan is wat verstopt dus we dalen de zwarte dalafdaling wat voorzichtiger af dan normaal. We willen er niet voorbij schieten! Gelukkig vinden we de instap en deze variant is zo mogelijk nog leuker. Vooral omdat de sneeuw hier zachter lijkt.
Beneden aangekomen, moeten we helaas onze ski’s en schoenen weer uitdoen, want het is tijd om afscheid te nemen van Disentis en om richting Laax te gaan. Disentis gaat in het boekje, want we hebben vanwege het hoge lawine gevaar nog niet een tiende van de mogelijkheden kunnen proberen. Dat smaakt naar meer!
Afscheid van Disentis – foto Aimee
Op weg naar de LAAX OPEN!
Het is maar 35 minuten rijden van Disentis naar Laax. Daar worden we verwacht door de organisatie van de LAAX OPEN. Wij gaan de komende week het event verslaan op SnowRepublic. Bij het arriveren komt de sneeuw weer met bakken uit de lucht. Dus morgenochtend wordt dat first chair!
We checken in en krijgen een waanzinnig mooi appartement in het Rocksresort toegewezen. Luxe met veel hout, stoombad etc. Maar het uitzicht vanuit de slaapkamer slaat toch wel alles… We wonen ongeveer op het dalstation en einde van de piste.
Later deze week dus meer over Laax en de LAAX OPEN. Vorig jaar had het weken niet gesneeuwd maar nu is er in een week tijd meer dan een meter gevallen. En het sneeuwt nu nog steeds. Morgen dus ook echte poeder in Laax…
Opmerking van de redactie: Tot eind maart 2021 worden toeristische reizen naar het buitenland afgeraden door de Nederlandse overheid. Reporters Aimee en RP kunnen als verslaggevers naar Zwitserland reizen om verslag te doen van de Snowboard Worldcup LAAX Open in LAAX. Overigens volgen we het advies van de overheid om geen toeristische reizen naar het buitenland te maken. Wij vertrouwen erop weer naar de bergen te kunnen gaan zodra het veilig is.
RP is sinds 2011 PAWGI Gecertificeerd Wildernisgids met een Off-Roading en Survival specialisatie. Aimee is gek op de bergen, en dan vooral freeriden. Samen zijn ze dutch-overlanders.com en trekken ze er regelmatig op uit met hun zelf ingebouwde 4×4 camper. In wintermaanden op weg naar de beste poeder om in te freeriden en in de zomer zo ver mogelijk weg van de drukte.