REISVERSLAG: Een dagje off-piste skiën in het Zwitserse Crans-Montana

Spannende dag met off-piste skiën door het bos
Door: Pauline van der Waal | My Switzerland
Begin februari was ik in Zwitserland. Na een verkenning van Andermatt en lekker door het land toeren met de Swiss Travel Pass, kwam ik aan in Crans-Montana. Hoewel het in de avond nog flink regende -het was veel te warm in de bergen- zagen we tijdens het diner de druppels langzaam maar zeker veranderen in sneeuwvlokken. De volgende dag was daarom gewoonweg een droom, met dertig centimeter verse sneeuw.
Geen zin om dit hele verslag te lezen, maar gewoon de prachtige foto’s bekijken? Dat kan! Ik maakte dit fotoverslag over een dagje skiën in Crans-Montana.
Crans-Montana: 140 kilometer piste
Crans-Montana ligt op zo’n 2,5 uur rijden vanaf Genève. Het dorp dankt z’n naam aan twee aan elkaar gegroeide dorpen: Crans-sur-Sierre en Montana. Zelf vond ik het dorp niet heel gezellig aandoen. Er is weinig authentiek aan, aangezien er voor de uitbreiding van het skigebied veel hotels en appartementen uit de grond zijn gestampt. Aan de aanblik te zien veel in de jaren tachtig, en je weet wat dat betekent. Wel is er een aardige winkelstraat en genoeg gezellige restaurants en cafeetjes.
Dorp gaat voor een upgrade
Waarschijnlijk heeft het Cransmontanese PR-bureau dat zelf ook door, dus er wordt vanalles geprobeerd om het dorp aantrekkelijker te maken. Zo is er een ijsbaan en kun je mooi wandelen langs de meren die bijna in het dorp liggen.
Aan de andere kant: je kunt vanuit Crans-Montana met een tandradbaantje naar beneden. Binnen twintig minuten ben je dan in het stadje Sierre. Hier voel je je meteen veel meer in Zwitserland. Dat Crans-Montana vooral functioneel is, maakt dan ineens niet meer zoveel uit.
Kijk gewoon naar de omgeving
Waarin Crans-Montana dan wel weer ongeëvenaard is, is de prachtige omgeving. Vanuit het dorp op 1500 meter heb je al een weids uitzicht op de omliggende bergtoppen. Ga je op ski’s hoger de bergen in, wordt dit alleen nog maar beter.
We gaan de bergen in!
Tijdens het ontbijt zien we al dat het flink heeft gesneeuwd, we kunnen niet wachten! Klokslag 9 uur staan we bij de lift. Maar helaas… Door de hevige sneeuwval is het lawinegevaar te groot. We horen inderdaad al een paar uur harde knallen. Overal in het gebied worden lawines afgeschoten. Eerst maar koffie dan.
Op naar een andere lift
Hoewel eerst het nieuws is dat om half 10 de eerste gondel omhoog zal gaan, wordt dat even later bijgesteld naar 10 uur. We besluiten om met de auto naar een andere lift te rijden. We parkeren in de parkeergarage en hoeven maar een klein stukje te lopen. Hoewel het vrij druk is -meer mensen zijn op dit idee gekomen- zijn we nog redelijk snel boven.
Verder omhoog naar de verse poeder
Onze gids neemt ons mee de volgende stoeltjeslift in om nog hoger te komen en vraagt en passant of we off-piste kunnen skiën. Ik ben mee op m’n snowboard en ben nou niet bepaald de allerbeste off-piste skiër. Maar goed, we zien het wel. We duiken direct linksaf de poeder in.
Surfen als een malle
Het begint heerlijk! Niet al te steil, verse kniediepe sneeuw en surfen maar! Dit gaat me nog redelijk goed af. De gids ziet ook niks geks, en duikt even later het bos in. Het bos?! Dat heb ik nog nooit gedaan! Het helpt ook niet echt dat ik in een skigroepje zit met een voormalig Hahnenkamm-kampioen, een Russische freestyle snowboarder, een professioneel skister uit Duitsland, een Canadese atleet en een Zwitser die is geboren op de ski’s… Ehm, okee?!
Spannend bosavontuur
Ik wil me natuurlijk ook niet laten kennen. Voor een Nederlandse sta ik toch best redelijk op die plank? Op hoop van zegen dan maar. Zonder kleerscheuren lukt het me om beneden te komen, maar als ik eenmaal omval in de diepe sneeuw duurt het zeker tien minuten voordat ik mezelf heb uitgegraven en weer verder kan. Sorry jongens!
Werken aan die skills
Vandaag is in ieder geval een goede oefendag. We zien namelijk amper pistes en pakken alle alternatieve routes die er zijn. Als het me te steil wordt pak ik af en toe een klein omweggetje. Gaat allicht sneller dan weer omvallen. Uiteindelijk ben ik erg blij met de lunchpauze. Even bijkomen.
Genieten van zuidhellingen en uitzicht
Het grootste gedeelte van de pistes van Crans-Montana ligt aan de zuidkant. Dat betekent dat je bijna de hele dag lekker in het zonnetje skiet. Ondanks het tempo dat we maken, probeer ik dus van het uitzicht te genieten. Het is hier prachtig.
Plannen voor zonsondergang
We hebben vandaag het Chetzeron Hotel op de planning staan. Dit hotel ligt in een omgebouwd gondelhuis op 2112 meter hoogte. Perfect om de zon onder te zien gaan. Ik verheug me er erg op: lekker met een aperitiefje genieten van het uitzicht. Helaas hebben we pech. Doordat we laat zijn gestart en lekker lang door hebben geskied (ahhhh… nog één afdaling?) komen we om exact 16.02 uur aan bij de stoeltjeslift die ons erheen moet brengen. En waar de meeste liftmeneertjes wel een paar minuutjes speling nemen, is deze onverbiddelijk: fermé! Ben jij hier wel geweest? Laat me dan vooral even weten hoe je het vond!
Meer over Crans-Montana
Stond Crans-Montana lang bekend als het gebied met de verouderde liften, ook op dat gebied is er een flinke slag geslagen. Lange wachttijden ontstonden bij ons alleen aan het begin van de dag, toen iedereen met dezelfde gondel omhoog ging. Later op de dag was dat niet meer het geval.
Voor Nederlandse begrippen in Crans-Montana wel wat duurder dan gemiddeld. Het is voor veel vermogende Zwitsers een geliefde bestemming en het prijsniveau ligt in Zwitserland sowieso wat hoger. Als je daar een beetje rekening mee houdt is het zeker niet onbetaalbaar.
Natuurlijk kun je alles lezen op de website van Crans-Montana zelf.
Hoe kom je er?
Crans-Montana is goed bereikbaar met het openbaar vervoer. Treinen rijden tot aan Sierre in het dal. Vanaf daar loop je vijf minuten naar het dalstation van de tandradbaan; het treintje dat je midden in het dorp afzet.
Swiss vliegt meerdere keren per dag op Genève (op 180 km), Zürich (op 300 km), Milaan Malpensa (220 km) en Sion (alleen regionale vluchten, niet vanuit Nederland, op 30 km). Vanaf daar kun je met een huurauto of met de trein verder.
Deze reis naar het Zwitserse Crans-Montana werd mogelijk gemaakt door Zwitserland Toerisme / My Switzerland
Snowboarder, kilometervreter én koffie-in-de-zon-addict. Oostenrijk is voor mij het onbetwiste #1 wintersportland, al zoek ik als reporter van Snowrepublic de mooiste alternatieve bestemmingen voor je uit.