Reisverslag Adelboden-Lenk | Puur genieten in een heerlijk skigebied

Het is januari 2024 en wat hebben wij een zin in de sneeuw en de bergen. De korte vrieskoude in Nederland voelde als een voorproef voor de echte sneeuw in mijn favoriete land Zwitserland. Dit keer zijn we uitgenodigd in Adelboden. En gaan we skiën in het skigebied van Adelboden-Lenk. Het dorp Adelboden ligt op een hoogte van 1353 meter in het westen van het Berner Oberland. Op een prachtig plekje aan het einde van het Engstligental.

Adelboden is wereldwijd bekend door de jaarlijkse World Cup die hier wordt gehouden. Het grootste deel van het dorp ligt op een terras op het zuiden, tegen de berghelling aan. Aan het einde van het Engstligental ontspringt de op één na grootste waterval van Zwitserland.

De reis naar Adelboden

Op zondagochtend vroeg om 06.00 uur rijden we met de auto vanuit Heelsum, via de Duitse Autobahn, in net geen acht uur naar Adelboden. De totale afstand is 816 kilometer. Echt verrassend dichtbij. Adelboden is ook goed te bereiken met het openbaar vervoer! Je kunt in Amsterdam, Utrecht en Arnhem in de internationale trein stappen richting Basel.

Vanaf Basel hoef je nog maar één trein en één bus te nemen om vervolgens uit te stappen in het centrum van het dorp. Een duurzame en comfortabele oplossing. Het Zwitserse landschap leent zich ook nog eens uitstekend voor treinreizen. Deze keer doen we een reis langs meerdere skigebieden en dan is de auto wel zo flexibel. Maar de kans is groot dat we de volgende keer de trein nemen naar Zwitserland.

Fabelachtig

We checken vroeg in de middag in bij ons hotel voor de eerste nacht, Boutique Chalet Hotel Beau-Site. Een gezellig authentiek hotel aan de rand van het dorp met een fabelachtig mooi uitzicht op de bergen die Adelboden omringen. De uitermate vriendelijke gastheer van het hotel vertelt dat de kamer al klaar is en verwent ons met een geweldige upgrade naar een van de beste kamers. We doen de openslaande deuren open, laten ons vallen op het grote bed en genieten van onze eerste momenten van deze skitrip. Een superfijne start van onze reis.

De volgende ochtend worden we uitgerust wakker en zitten vol energie door de zuurstofrijke berglucht. Als we de gordijnen openslaan zien we een gedimd zonlicht op de met sneeuw bedekte bergen. Na een uitgebreid ontbijt trekken we onze skikleding aan en checken we in bij ons hotel voor de komende drie dagen: The Cambrian Hotel.

Bij binnenkomst had ik een echt wow-gevoel. Het hotel is volledig gerenoveerd en gerestyled en heeft een uitzonderlijk warme uitstraling. Met name door het gebruik van veel natuurlijke materialen en de uitbundig brandende open haard voel ik met hier gelijk helemaal thuis. Helemaal als we horen dat de inrichting voor het overgrote deel is gerealiseerd door Nederlanders. Waar een klein landje groot in kan zijn..

Het skigebied van Adelboden-Lenk

De besneeuwde bergen lonken naar ons. Hier en daar zien we de blauwe lucht tussen de wolken. We kunnen niet wachten de berg op te gaan. Onze skies hebben we de dag ervoor al laten slijpen en waxen. We zijn er dus helemaal klaar voor. De shuttle van het hotel brengt ons naar de gondel (Oey) van het belangrijkste skigebied van Adelboden-Lenk. Het ligt iets verderop onder aan de berg letterlijk gezien. Op deze manier komen we het snelste in het skigebied. 

Op deze eerste dag in Adelboden maken we al behoorlijk wat kilometers en verkennen we alle uithoeken van het skigebied. De zon breekt niet echt door, maar de temperaturen liggen rond het vriespunt. De sneeuw op de pistes heeft daardoor lekker veel grip. Perfecte omstandigheden voor onze eerste skidag van het seizoen. In de loop van de middag neemt de wind toe en gaan we naar bergrestaurant Metschstand voor een late lunch. De hete goulashsoep met versgebakken brood smaakt prima!

Aan het eind van de middag nemen we de dalafdaling die ons terugbrengt naar het dalstation ‘Oey’. Eigenlijk willen we nog een keer omhoog, maar de schemering is al aanstaande en we besluiten naar het hotel te gaan. Onderweg bellen we met de receptie, zodat de shuttle klaar staat als we beneden aankomen. Wat een luxe! In het hotel vermaken we ons nog een paar uur in de heerlijke wellness, voordat we in het restaurant van het hotel genieten van een geweldige maaltijd.

200km aan pistes

Het skigebied Adelboden-Lenk heeft in totaal meer dan 200 kilometer aan pistes waarvan ongeveer 185 kilometer aaneengesloten is. Eigenlijk bestaat het gebied uit zes deelgebieden waar je met één skipas terecht kunt. Om je een goed beeld te geven van het gebied zal ik eerst een korte beschrijving geven van de deelgebieden.

Met name de eerste twee deelgebieden Adelboden-Lenk in combinatie met Silleren-Chuenisbärgli lenen zich perfect voor een aantal dagen skiplezier. Deze gebieden zijn aan elkaar verbonden en samen goed voor ongeveer 180 kilometer aan pistes. De andere gebieden zijn leuk als je op zoek bent naar afwisseling of zin hebt in andere activiteiten zoals ijsklimmen, sneeuwschoenwandelen en rodelen.

1. Adelboden – Lenk

Het hoofdgebied en aangesloten met het deelgebied Silleren-Chuenisbärgli. Zowel beginners als gevorderden kunnen hier hun hart ophalen met het uitgebreide aanbod aan blauwe, rode en zwarte pistes. Ook vind je hier funparks en adventure slopes. Je kunt hier terecht voor 85 kilometer aan aaneengesloten pistes. Vanuit Adelboden gaat er een korte cabinelift vanaf station Oey die je meeneemt naar de start van de Bergläger waarna je helemaal tot de top kunt blijven zitten.

2. Silleren-Chuenisbärgli

Te bereiken met dezelfde lift echter kun je nu blijven zitten tot het middenstation. Vanuit daar kun je overstappen naar de lift richting de Chuenisbärgli. Met 34 pistekilometers is de bekendste piste natuurlijk de World Cup piste nummer 80 die op de Chuenisbärgli plaatsvindt. Maar ook het Audi Skicross Park Aebi en de Swisscom Skimovie Tanzboden in Silleren zijn een bezoekje waard! In dit laatste park kun je je laten filmen terwijl je aan het slalommen bent. Bekijk én download de film later via de website. Mocht je alleen in deelgebied Silleren-Chuenisbärgli willen skiën, het is mogelijk om een skipas voor alleen dit gedeelte te kopen.

3. Tschentenalp

Ook dit gebied is te bereiken vanuit Adelboden. Je neemt dan alleen een andere lift, de gondel met 3 kleurige cabines vertrekt vanuit het centrum van Adelboden naast de kerk. In zes minuutjes ben je boven en heb je een adembenemend uitzicht op het dorp en de toppen. Je kunt hier terecht voor 7,5 pistekilometers, met name perfect voor beginners. Ook freeriders kunnen hier terecht met 2,5 kilometer aan routes. Maar er is meer. Het is een waar rodelparadijs, er zijn hier vier verschillende routes te vinden met een totaal van 14 kilometer. Daarnaast vind je hier de Giant Swing. Een schommel op hoogte. Kortom, de Tschentenalp is echt een bezoekje waard.

5. Elsigen-Metsch

Een gezinsvriendelijk winterparadijs met uitzicht op de Thunersee en de imposante Niesenketen. Dankzij de parken SnowKidsPark en SnowParkCRAZY is dit gebied een asbolute gezinstip. Daarnaast kunnen ook wandelaars en rodelaars hier terecht. Dit gebied bereik je door een skibus te nemen en is goed voor 32 kilometer aan pistes.

6. Betelberg

De Betelberg in Lenk biedt zo’n 45 pistekilometers en biedt dan ook voor ieder wat wils. Hoogtepunt hier is de zeven kilometer lange Tschuggenpiste, een parel voor sportieve skiërs. Meet je snelheid op de snelheidsmeetbaan of oefen je tricks op de Audi Skicross Gold Park

Top4-skipas voor afwisseling in vier skigebieden!

Mocht je nou op zoek zijn naar nog meer skiplezier? Dat is nu mogelijk met de Top4-skipas! Deze skipas geeft toegang tot de vier grootste skigebieden in Berner Oberland. Adelboden-Lenk, Gstaad, Jungfrau Ski Regio en Meiringen-Hasliberg zijn allemaal inbegrepen in deze skipas die het hele winterseizoen te gebruiken is. Meer informatie vind je hier.

Skiën in het skigebied Adelboden-Lenk

De volgende dag worden we wakker met zon, veel zon. En dat komt goed uit, want we gaan vandaag op pad met Aline. Ze werkt bij het toeristenbureau van Adelboden-Lenk-Kandersteg en is onze skigids. Aline kan geweldig goed skiën (ze heeft veel wedstrijden gedaan) en is skilerares. De snelheid gaat vandaag dus omhoog en we gaan elke uithoek en piste van het gebied verkennen. Leuk! We gaan een 360-graden-tour doen door Adelboden-Lenk.

Het is een voortreffelijke dag, qua weer, sneeuw en gezelschap. Snel maar ontspannen skiën we over de brede en rustige pistes. Doordat het een weids gebied is, is het vrijwel nooit druk. Ook in het hoogseizoen zijn er zelden wachtrijen. Aline kent het gebied als haar broekzak. Hierdoor volgen we de baan van de zon en skiën we de hele dag op de best verlichte en verwarmde delen van het skigebied. Natuurlijk doen we ook de favoriete afdaling van de Adelboders, dat is de Luegi. Deze is rustig en heeft alleen natuursneeuw. Deze piste moet je minimaal éénmaal afdalen als je in Adelboden-Lenk bent. Ik heb ervan genoten!

Na vier uur intensief skien hebben we trek gekregen en we nemen de piste richting Blühberg waar Aline ons de weg wijst naar naar het Bergrestaurant Blühberg. De zon geeft nu echt lekker veel warmte. Op het windstille terras, op ruim 1600 meter hoogte, genieten we van de authentieke en lokale keuken. Ik kijk naar het verbluffende uitzicht over de witte toppen. Het blijft zo bijzonder en fijn om hier te mogen zijn.

Tegen half drie staan we weer op onze skies. Al snel hebben we de mooiste route uitgevonden naar Oey, het dalstation van Adelboden. En zo eindigen we de skidag met de prachtige dalafdaling, een 6,5 km lang pad langs een beek met aan weerszijden besneeuwde bomen en rotswanden. Onderweg kom je een paar leuke après-ski bars tegen.

Jammer dat we al zo snel beneden zijn. Maar ook vandaag gaan we even ontspannen in de SPA van het hotel. Niet te lang, want om 19,00 ontmoeten we Tanja van het toeristenbureau. Samen dineren we bij de Alte Taverne. Een heerlijke avond vol mooie verhalen, veel informatie over de regio en onze reizen.

De “Alte Taverne” is een zeer sfeervol restaurant. Begin jaren zestig werd het samengesteld uit materialen van verschillende oude huizen. Het is één van de populairste restaurants van Adelboden. Echt een plek voor liefhebbers van vlees. Op het menu staan Zwitserse vleesspecialiteiten die liefdevol worden bereid op de houtskoolgrill. Deze gerechten worden geserveerd samen met heerlijke wijnen. We hebben een avond om nooit te vergeten.

Engstligenalp 

We worden wakker met de kletterende regen op het dakraam. Geen skiweer denken we en in overleg met Tanja van het toeristenbureau besluiten we om vandaag te gaan wandelen bij Engstligenalp. Vanuit onze hotelkamer zien we het bergstation in de verte al liggen. Donkere wolken trekken zich samen boven de bergen, maar de verwachting is (ook volgens Alpenweerman) dat het de komende uren droog gaat worden. Daar vertrouwen we dan maar op.

Direct na het stevige ontbijt trekken we onze wandelschoenen aan. We pakken de rugzak in met drankjes en wat snacks en stappen vrolijk naar buiten. We hebben wel zin in een stevige wandeling. Vanuit het dorp wandelen we naar de start van het wandelpad langs de beek. Hier loopt het glooiend omhoog naar Unter den Birg waar de gondel ons naar Engstligenalp brengt.

Vanuit de gondel zien we dat we zijn omringd met – deels bevroren – watervallen. We gaan de op één na grootste waterval van Zwitserland, de Engstligen-waterval tegemoet. De waterval laat zich van bovenaf storten in een soort van ijsgrot. Machtig om te zien en te horen.

De 600 meter diep vallende Engstligen-waterval vormt een buitengewoon natuurspektakel. Het is de op-één-na-hoogste waterval van Zwitserland en valt al sinds 1948 onder de kantonale natuurbescherming. ’s Zomers voert er een bergpad van Unter dem Birg langs de bulderende waterval omhoog naar de Engstligenalp.

Vanuit de lift komen we in een totaal andere compleet witte wereld terecht. We zetten onze zonnebrillen op, het felle licht verblindt, ook al verbergt de zon zich nog achter het dikke wolkenpak. Overal waar we kijken zien we dikke pakken sneeuw. We denken terug aan onze reizen naar IJsland. Het voelt alsof we op de bodem staan van een krater gevuld met sneeuw.

We volgen de gemarkeerde wandelroute over het plateau. De heldere beek meandert door het verrassende landschap en wijst ons de weg. Her en der staan ingesneeuwde huizen, een raclette-restaurant en het berghotel waar wij van een lekkere lunch genieten. Door de regen en verwachte harde wind zijn alle skiliften gesloten. Dat vinden wij deze keer allesbehalve vervelend. Het is extreem rustig op de Engstligenalp. Slechts een handvol andere wandelaars kozen deze ochtend voor de tocht naar dit idyllisch plekje. De glooiende pistes zien er mooi uit en we komen zeker een keer terug om hier te skiën.

Wandelend over het wandelpad langs de beek horen we een daverende knal. We keren ons om en zien een smalle lawine van de berg af storten in het bos. Een waterval van ijs en sneeuw. Geweldig om te zien!

Die avond dineren we op z’n Italiaans. Ristorante Alfredo ligt midden in het dorp. Het aanzicht van buitenaf liet ons een pittoresk tafereel zien. Het is druk, de tafels zijn goed gevuld en mensen zijn gezellig in gesprek met kenmerkende Italiaanse gebaren. Hier wordt genoten van het leven, dat merk je. Gelukkig is er nog een tafel voor twee vrij. We gaan zitten en bestellen onder andere de Napolitaanse mosselen, die we erg kunnen aanbevelen. Echt lekker eten bij Afredo, voor een faire prijs.

Ga voor meer informatie over deze Zwitserse regio naar www.adelboden-lenk.ch/en