Ons verslag van Laax Open 2020 | Poeder en Stijl

Ons verslag van Laax Open 2020 | Poeder en Stijl

Door Aimee en RP

Ook in januari 2020 vindt het grootste freestyle event van Europa in Laax plaats: de Laax Open. Van oorsprong een feestje voor alleen snowboarders, maar dit jaar zit er ook wat voor freeskiërs bij: Tag team, waarover later meer. RP en ik zijn er dit jaar bij als reporters voor Snowrepublic. Als freeride (poeder) skiërs weten we niet zoveel van freestyle snowboarden, maar we komen ook het skigebied van Flims en Laax bekijken en we hopen natuurlijk op verse poeder als we er zijn.

Skiweer

Die verse poeder is natuurlijk altijd een gokje als je ver vooruit ergens plant te zijn. Dit jaar hebben we veel sneeuwdansjes gedaan gezien het feit dat de stormen vanaf 27 december de Alpen lijken te vermijden. Gebeurt wel vaker, zo’n blokkade, en dat betekent meestal nevel in lage gebieden en kaiserwetter op de pistes. Maar ook wekenlang geen verse sneeuw. We arriveren op donderdagochtend in Laax en inderdaad: de ochtendnevel trekt weg, zon schijnt volop, de bomen zijn groen en in het dal liggen slechts een paar vlokken sneeuw.

We parkeren onze bus, halen onze skipassen op en vertrekken richting Crap Sogn Gion, het middelstation met onuitspreekbare naam van Laax en tegelijk de basis van de Laax Open. Men noemt het ook wel GALAAXY, iets beter uit te spreken. We zijn natuurlijk benieuwd hoe de pistes erbij liggen. De sneeuw buiten de pistes ligt er deplorabel bij, maar de pistes zijn prima!

We hebben wel speciaal voor de gelegenheid allebei een paar overjarige all mountain Whitedot Rangers meegenomen, die Aimee nog had staan vanuit haar tijd als importeur voor dat merk. Die zijn wat smaller en stijver dan de dikke poederbakken die we normaal onderbinden. En hebben inderdaad prima grip op de pistes van Laax. We gebruiken de ochtend om het gebied voor een gedeelte te verkennen en Laax-Flims-Falera is gewoon een prachtig en modern skigebied!

Halve Finale Halfpipe

In de middag is de halve finale Halfpipe, daar zien we de Spaanse Queralt Castellet en Aussie Scotty James overtuigend winnen in de 200 meter lange superpipe van Laax. Bij de dames gaan er zes door naar de finale en bij de heren twaalf. Opvallend is dat de dames finale, naast de Spaanse Castellet, een voornamelijk Aziatisch feestje is met drie Chinese en twee Japanse rijdsters. Bij de heren is het vooral team USA dat met vijf rijders in de finale staat, gevolgd door team Zwitserland met vier.

Wij hebben vooral met verbazing gekeken hoe hoog er gesprongen wordt. Deze rijders en rijdsters hebben flink wat sprongkracht en ondanks de ingewikkelde sprongen, waarbij ze tot wel vier keer om hun as draaien, landen ze allemaal weer op hun board, of toch minimaal op billen en board. We spreken een paar rijders en ze geven allemaal ook aan deze halfpipe in Laax de beste ter wereld te vinden. Goed geshaped waardoor je kennelijk ook minder kans hebt op whipe outs.

Toch nog poeder

Na de halve finale klikken wij onze ski’s weer onder en steken een stuk off piste door richting de piste. Op een stukje noordhelling in de schaduw vinden we zelfs nog poeder! En dat drie weken na de laatste dump met dag temperaturen ruim boven nul. Uiteindelijk niet echt een feest want om er te komen hebben we heel wat tandengeklapper op de opgevroren poedersneeuw moeten doorstaan.

Na het stukje door het terrein komen we uit op de piste. Niet zomaar een piste, maar de P60, de wereldberoemde freestyle piste. Een op het oog “gewone” rode piste maar dan vind je overal rails, kickers, pipes, etcetera, over wel een kilometer lang. Onderaan de piste vinden we een heerlijk terras bij bergrestaurant Curnius, waar we lekker in het zonnetje met een Weizen proosten op een mooie dag.

Riders Hotel

Beneden aangekomen checken we in het Riders hotel. Een design hotel vlakbij de liften. Grappig ontworpen in industriële stijl. Super uitgedacht met een mooie bar, dagelijkse yoga sessies en privé ski lockers. Alle deuren openen ook alleen met de juiste room key. Hier vinden ook veel feesten plaats tot ver in de nacht. De isolatie is supergoed want je hoort vrijwel niets. Eén design fout heeft het hotel wel: omdat de verwarming centraal geregeld is moet je het raam ’s nachts opendoen en dan hoor je dus wel de wat luidruchtige feestgangers de hele nacht in en uitlopen.

’s Avonds gaan we per gondel weer omhoog naar station Crap Sogn Sion, ofwel de GALAAXY voor een media borrel. Bijzonder om in het bijna donker in een gondel te stappen. Bovengekomen zien we de Halfpipe in het licht baden. Het station, de GALAAXY zelf ziet er nog wel het meest uit als The Enterprise uit Startrek. Als je goed kijkt zie je zelfs een alien naar buiten kijken! Binnen ziet het er niet echt uit als een skistation. Boekenkasten, design open haard en cactussen. Mission Control houdt de pistes en liften in de gaten. Na de borrel in het pikkedonker weer terug richting Laax in de gondel.

Vrijdag, finale Slopestyle

Als we vrijdag wakker worden is het wederom stralend weer. Vandaag is de dag van de Slopestyle finale. Op het onderdeel Slopestyle stonden ook drie Nederlanders op de startlijst: Cheryl Maas, Niek van der Velden en Casper Wolf. Wij hebben ze helaas niet in actie gezien aangezien ze de finale niet hebben gehaald.

Voordat de finale start doen wij wederom een rondje door het gebied van Laax, en vinden we de beroemde Porsche stoeltjes lift waar Bastiaan vorig jaar al over schreef. De verwarmde stoelen zitten heerlijk en wat mooier is: na het instappen draait de stoel een kwartslag, waardoor je direct zicht hebt op de prachtige bergwereld, zonder ook maar een spier in je nek te hoeven verrekken.

Uitslag finale Slopestyle

Slopestyle is heel spectaculair om te zien. Het parcours begint langzaam met pipes en rails, voordat de reuze sprongen beginnen. De rijders komen met een flinke vaart aan en lanceren zichzelf tientallen meters de lucht in, waar ze vervolgens zo ingewikkeld mogelijke tricks moeten uithalen. En niet goed landen is een weggegooide run. Iedere rijder krijgt, net als in de Halfpipe, twee runs om een zo hoog mogelijke score te halen. Voordat de wedstrijd begint, zijn de shapers nog snel bezig het parcours in optimale staat te krijgen.

Vandaag in de finale kunnen de rijders wederom hun kunsten laten zien onder een blauwe hemel. Bij de dames was het de Amerikaanse Julia Marino die in de eerste run al zo’n hoog puntentotaal haalde dat geen van de andere rijdsters daar in de twee runs in de buurt kon komen.

Bij de heren staat de Olympisch kampioen Red Gerard (USA) lange tijd bovenaan, totdat zeer ervaren rijder Seb Toutant uit Canada hem van de eerste plek stoot met een (onder andere) onwaarschijnlijke mooi uitgevoerde Backside 1440 Mute (1440 betekent 4 x 360, dus vier keer rond zijn as). Seb wint al internationale wedstrijden sinds 2008 en laat zien zijn kunsten nog lang niet verleerd te zijn.

Na de wedstrijd skiën wij naar een terrasje in de zon waar we met een vriend van RP hebben afgesproken die toevallig in Laax op vakantie was. We drinken gezellig een biertje en genieten van het zachte weer. De verwachting is dat er in de avond eindelijk een front in komt drijven met verse sneeuw. Maar dat betekent wel dat we nog maar even van de zon kunnen genieten dus nemen wij het ervan. Vanaf het terras zien we inderdaad in de verte de wolken in komen drijven. Dat levert prachtige luchten op. Ook zien we hoe een berghut bevoorraad wordt in Laax. Geen standaard sneeuwscooter maar een supervette pick-up quad op vier rupsbanden. Daar zouden wij ook wel een keer op willen spelen!

’s Avonds is het tijd voor Laax by Night. We lopen door het Rocksresort, drinken een biertje en we eten natuurlijk echte Zwitserse kaasfondue. Na weer een heerlijke dag vinden wij ons bedje in het Riders hotel.

Dag drie, poeder en Pipe!

We worden wakker in een witte wereld. Het front dat gisteren binnen kwam drijven heeft overnight inderdaad wat sneeuwvlokken losgelaten. Ook al is het niet zo veel, tien à vijftien centimeter, vandaag skiën we op onze poederbakken, omdat het kan! Laax ziet er meteen helemaal anders uit onder zo’n mooi wit laagje. Het klaart ook op dus tussen de wolken door schijnt ook nog eens de zon. Het is een stuk drukker op de pistes en voor het eerst zien we ook korte rijen voor de liften. Dat is ook niet zo raar, want Laax staat er bekend om dat het druk is in het weekend.

Slechts anderhalf uur rijden vanuit Zürich is het een populaire plaats om het weekend door te brengen voor de Zürchers. Maar heel erg is het niet om even te moeten wachten want we zien heel wat paradijsvogels voorbijkomen in die rijen. Een groep oudere Zwitsers in kledij en op ski’s uit het begin van de vorige eeuw, en een gast met zijn hond in zijn rugzak. Hondje leek het helemaal prima te vinden en had sokjes aan tegen de kou.

Nieuw: Tag team!

Vlak na het middaguur start dan de zogenaamde Tag Team wedstrijd. Nieuw concept en voor het eerst kunnen hiermee ook free skiërs meedoen met de Laax Open. Het idee is dat je als team van drie personen al samenwerkend zo cool mogelijk het Slopestyle parcours afgaat en laat zien daar heel veel plezier in te hebben. Regels: een team van drie moet bestaan uit één snowboarder, één skiër, en een vrouw. Hoe je het verder indeelt moet je zelf weten.

Er doen zes teams mee. We zien de gekste dingen, gasten die halverwege hun ski’s uitdoen om high fives te kunnen uitdelen om vervolgens op hun buik de berg af te schuiven, twee teams die tegelijk door het parcours gaan. Het is niet de makkelijkste wedstrijd om te scoren voor de jury. Ze moeten ogen overal hebben. Het is ons ook niet helemaal duidelijk wie er nou gewonnen hebben en waarom, maar het was enorm leuk om te zien.

Lunch uitspatting

Nu weet iedereen dat Zwitserland niet echt goedkoop is, maar wij besluiten het de laatste dag ervan te nemen. Bij station Plaun staat een wigwam waar je een super steak kunt eten van de BBQ en waar super wijnen op de kaart staan. Aimee kent het nog vanuit de tijd dat zij in kanton Zürich woonde en ook wel eens in het weekend in Laax kwam. Het geheel ziet er supergezellig uit met banken vol warme vachtjes rondom een grote open haard. Tip: in het weekend wel een dag van tevoren reserveren anders is het gegarandeerd vol! Over de rekening hebben we het maar niet maar we hebben hier hevig van genoten!

Maar ook: poeder!

Maar wij zijn niet voor niets freeriders en er is sneeuw gevallen dus gaan we steeds op zoek naar poeder. Wat er gevallen is, is eigenlijk te weinig om echt lekker te skiën want het is gevallen op een knetterharde oude laag. Maar wie zoekt zal vinden, en uiteindelijk vinden we in een hoek een plek waar er veel diepere pockets met sneeuw liggen waar we eindelijk echte poederbochten kunnen draaien!

Nachtfinale Halfpipe

Op zaterdag avond vindt dan de finale Halfpipe plaats, het hoofdnummer van de Laax Open. Als we naar boven willen blijkt er een enorm lange rij voor de gondel te staan. Het hele dorp wil naar boven! Uiteindelijk blijkt boven de Halfpipe aan twee kanten rijen dik vol te staan. Gelukkig weten wij dat het kleine gondeltje naar Curnius met aansluitend de stoeltjeslift ook nog open is en we hebben ons heel warm aangekleed. Dus pakken we die en zijn alsnog in twintig minuten boven. Wel grappig om in het halfdonker in een stoeltjes lift te zitten.

Zodra we boven zijn begint het opeens enorm hard te sneeuwen. Dat maakt de finale bijna magisch. In het donker, in een verlichte Halfpipe, in een sneeuwstorm. Met duizenden toeschouwers. Bij de dames scoort de Spaanse Queralt Castellet in haar eerste run al zo hoog dat de andere dames met vol risico hun tweede run moeten maken.

De Chinese Xuetong Cai en Jiayu Liu (winnaar Laax Open 2019) komen na de tweede run dichtbij maar redden het niet. De Japanse Haruna Matsumoto springt een Frontside 1080 en is daarmee de enige dame in het circuit die dat kan laten zien, maar ook dat is niet genoeg. Castellet mag als laatste en kan een winnaarsronde maken.

Bij de heren gaat alle aandacht naar Scotty James. Met afstand als eerste heeft de 2019 LAAX Open kampioen zich geplaatst voor de finale. Met ruim 92 punten gaat hij na de eerste run aan de leiding en alleen Yuto Totsuka komt nog in de buurt met een nog nooit eerder in een pipe finale getoonde Frontside Double 1440.

Wat de andere rijders ook proberen: het is niet voldoende om in de buurt te komen en we zien er ook veel onderuitgaan door de risico’s die ze moeten nemen om een hoge score mogelijk te maken. Vermeldingswaardig nog is de Amerikaanse Taylor Gold: hij komt sterk terug van een 12e naar derde plaats. Scotty mag als laatste dus ook een “victory lap” maken. Mooi is dat hij geen een sprong maakt maar alle toeschouwers al high fivend bedankt voor de steun.

Aftermath

Laax staat al decennia op de kaart voor wat betreft freestyle en wij hebben ook nog niet eerder zo’n hoog percentage snowboarders gezien in een gebied. De jaarlijkse LAAX OPEN brengt de wereldtop naar Laax. Het is niet moeilijk voor Laax om ze te strikken want zowel Halfpipe als Slopestyle parcours worden gezien als beste ter wereld. Het blijkt ook dat de Spaanse Queralt Castellet eigenlijk een local is, omdat zij in Laax traint.

Naast de lift in het dorp staat ook de Freestyle Academy, een grote indoor hal, waar kids vanaf zeer klein al trainen om alle ingewikkelde sprongen uit te kunnen voeren. Eerst oefenen op de trampolines en big air kussen, voordat je het in de sneeuw probeert. Laax heeft zich van haar mooiste kanten laten zien: prachtig skigebied met moderne liften en zeer gastvrije bevolking. Leuke hutjes waar je heerlijk in het zonnetje kunt genieten, het spektakel van de Laax Open en last but not least: een mooie opfrisser op de laatste dag waardoor we ook nog wat poeder hebben gescoord!

Skigebied

Het gebied Laax zit goed in elkaar met voor Zwitserse begrippen een behoorlijk modern lift arsenaal en vele hutjes op de piste voor de innerlijke mens. Het gaat aardig hoog tot 3000 meter, de Vorabgletsjer. Door de weeks is het heerlijk rustig, in het weekend kan het wel goed druk worden, zeker met goed weer. Het gebied is voornamelijk op het zuiden gericht dus je skiet veel in de zon. Door de hoogte blijven de pistes ondanks de zonligging in prima condities, maar dit heeft wel wat consequenties voor de poeder skiërs onder ons:

Laax richt zich naast de freestylers ook op freeriders en er zijn flink wat interessante freeride routes, gezekerd maar niet geprepareerd. Zuidhellingen zijn alleen minder voor de sneeuw dus je hebt daar wel een goede dump nodig. Maar als dat gebeurt kun je wel je lol op. Het gebied is overzichtelijk en er zijn weinig steile lawinegevaarlijke wanden. Voor de pistes is die expositie nogmaals veel minder erg, geprepareerde sneeuw blijft veel langer goed en we vonden het opvallend hoe goed die pistes erbij lagen: ook na een dag nog glad en vrijwel geen bulten. En in het zonnetje skiën heeft ook wel wat!

Dorp

Gezien de lokatie van de dalliften, verblijf je het beste in het moderne Rocksresort (appartementen) of in het coole Riders hotel. Laaxerhof ligt daar ook zeer mooi en is wat meer gericht op de traditionele Zwitserse wintersport toerist. In het Rocksresort vind je alles dat je nodig hebt: ski en board verhuur, bars, restaurants en winkels. Zelfs een kapper en natuurlijk een bakker.

---

Vind je dit een leuk reisverslag? Lees dan hier alle artikelen over Wintersport in Laax!

---

Copyright alle foto’s: Aimee en RP, snowrepublic.nl