Meer avontuur tijdens je wintersport? Huur een berggids!

Door Judith van Dorp

Ben je een goede skiër en wil je wel eens wat anders dan de grote skigebieden? Of lijkt het je geweldig om ook in de winter door de bergen te trekken? Off-piste skiën, toerskiën of freeriden is dan misschien iets voor jou.

Op pad met berggids in de Dolomieten. Foto: Judith van Dorp, Snowrepublic

Een drempel om dit een keer te doen is voor velen het moeten inhuren van een berggids, want dit is behoorlijk kostbaar. Een dag met een gids kost je minimaal 400 euro. Hiermee is dan ook meteen het grootste- en wat mij betreft enige- nadeel van een berggids besproken. Als je er dan tóch eentje moet inhuren, kun je beter stilstaan bij de voordelen die dit oplevert:

1. Veiligheid

De belangrijkste reden om een berggids in te huren als je in de winter de bergen in gaat, is natuurlijk de veiligheid. Hellingen die in de zomer volstrekt onschuldig zijn, kunnen in de winter veranderen in tikkende tijdbommen waar iedere foute beweging een lawine kan veroorzaken. Een berggids heeft een jarenlange opleiding met weer- en lawinekunde gevolgd en kent het gebied vaak op z’n duimpje. Zelfs als er onder zijn/haar leiding een ongeluk gebeurt, weet een gids exact hoe er gehandeld moet worden.

Op ski’s of op schoenen naar de top? De gids beslist dat lopen veiliger is. Foto: Judith van Dorp, Snowrepublic

Dus veiligheid is dé reden om in de winter met een berggids op pad te gaan. Maar er zijn meer redenen:

2. Flexibiliteit

Berggidsen zijn meesters in het improviseren, zo is mijn ervaring. In de winter ben je in de bergen nóg afhankelijker van het weer dan in de zomer. Zo is harde wind bijvoorbeeld een factor die het lawinegevaar flink kan verhogen. Er ontstaan sneeuw-banken, waar grotere hoeveelheden sneeuw zich ophopen. Op een winderige dag zal de geplande route of topbeklimming mogelijk niet door kunnen gaan. Een gids kan inschatten of een andere route wel haalbaar is of op een ander tijdstip van de dag.

Slecht zicht, toch op pad. Foto; Judith van Dorp, Snowrepublic

3. Skiles

Wie het freeriden, off-piste skiën of toerskiën wil gaan uitproberen, moet alle hellingen op de piste vlot af kunnen dalen. Echter, buiten de piste kan het skiën soms alsnog enorm tegenvallen, omdat je met verschillende soorten sneeuw te maken kan krijgen. Zo heb je ‘bruchharsch’, of kartonsneeuw. De bovenste paar centimeter is hard, maar zodra je erop staat, breekt het door en zak je weg in een laag losse sneeuw. Probeer dan maar eens een fatsoenlijke bocht te maken.

Of je hebt- na een nachtje sneeuwen- een dikke laag verse sneeuw. Dat skiet toch echt anders dan een geprepareerde piste. Een berggids is heel vaak ook een erg goede skiër, zeker in lastige omstandigheden. Als je een beetje geluk hebt, wil hij je de technieken van het off-piste skiën bijbrengen. Omdat je vaak de hele dag samen op pad bent in allerlei soorten sneeuw, is dit een uitgelezen kans om je ski-skills te verbeteren. Vraag je gids dus of hij je aanwijzingen wil geven!

Wie trekt het mooiste spoor? Een berggids kan je de techniek van het diepsneeuwskiën bijbrengen. Foto: Wim Ottenhoff, Toerskiën.org

4. Levenslessen

Berggidsen zijn inspirerende mensen. Dat durf ik wel te zeggen, na vele weken met verschillende gidsen te hebben getoerd. Jong, oud, Zwitsers of Brits, part-time of voltijds, ze staan allemaal op een bepaalde manier in het leven. Misschien komt het door de grootsheid van hun werkomgeving, dat ze zich niet snel opwinden over kleinigheden.
Op een toerskitocht in de Queras, was Damian onze gids. Een man van midden dertig, die tot een aantal jaar daarvoor accountant was in Parijs. Na een aantal jaren werken bij een groot kantoor kreeg hij last van sombere buien en kon hij niet meer genieten van het geld wat hij toch genoeg verdiende. Hij besloot naar de bergen en zijn jongensdroom om gids te worden te realiseren. Iedere dag om 11 uur staat hij- onderweg in de bergen- even stil bij alle mensen in Frankrijk die op dat moment op kantoor bij de koffiemachine staan. Hij kijkt dan om zich heen en voelt zich de gelukkigste mens op aarde, zo vertelde hij.

Gids Damian (links) denkt aan alle mensen op kantoor en voelt zich de gelukkigste man op aarde. Foto: Judith van Dorp, Snowrepublic.

5. Couleur Locale

Als je een berggids huurt, is de kans groot dat deze in het gebied woont waar je op pad gaat. Zo was ik (inmiddels alweer bijna 20 jaar geleden) een keer op pad met Bruno, een gids uit het Zwitserse Val Ferret. Het was te slecht weer om hoog de bergen in te gaan, dus stelde hij voor om een tocht door het bos te maken, naar een hut van een vriend van hem. Het hutje was compleet van de buitenwereld afgesloten, enkel op ski’s of sneeuwschoenen bereikbaar. In het hutje, zonder elektriciteit en stomend water, aten we brood en kaas bij het haardvuur en hebben we de hele avond gesprekken gevoerd met Bruno en zijn vriend. Twintig jaar later weet ik nog steeds waar het over ging, nl. over de Nederlandse voedselproductie, die ze compleet waanzinnig vonden. In hun ogen diende je altijd te eten wat je eigen regio je biedt. Zelfs het eten van honing uit een andere provincie was iets wat voor hun ondenkbaar was. Deze discussie was destijds in Nederland nog totaal niet aan de orde. Sindsdien ben ik toch anders naar het eten op mijn bord gaan kijken. En dat allemaal dankzij een slecht-weer-tocht met een gids.

Toerskiën in het Val Ferret. Foto: Judith van Dorp, Snowrepublic

Kortom, het inhuren van een berggids levert meer op dan enkel een veilige tocht. Hik je alsnog tegen de kosten aan, dan kun je een gids (en de kosten) natuurlijk delen met anderen.

Je kunt een een groepstocht boeken bij organisaties als NKBV of Mountain Network.

Ook bestaat er een platform dat toerskiërs en freeriders samenbrengt: Toerskien.org. Eén van de deelnemers is coördinator en stemt praktische zaken af met de andere deelnemers en de gids. Als deelnemer betaal je dus enkel de gids en hutten, er zit geen reisorganisatie tussen.

Judith van Dorp

Judith is enthousiast natuursporter, van hardlopen en wielrennen tot tourskien en wandelen, zolang het maar buiten is. In de bergen, maar ook in haar achtertuin de Utrechtse Heuvelrug is Judith op haar best. Elke dag minstens 2 uur buiten zijn, dat is haar levensmotto.